سلام
همه چی از یه جا شروع نشد.. همه چی کم کم شروع شد، همه چی به مرور پیش رفت، کم کم به اینجا رسید، وضع مملکت رو نمیگم، وضع روحی خودمو میگم...
امیدوارم سیر درستی رو طی کرده باشم.. امیدوارم لایق بوده باشم، و امیدوارم دلم یکدل بشه و برم سمتی که باید برم
سلام
هر کی گفت راه نمردن چیه واقعا ایول داره
خدایا بی نهایت شکرت
قبل از اینها همیشه باید مرتب و با لباس شیک بیرون میرفتم، همیشه باید موهامو درست میکردم...
سلام حوری خداوند
سلام حوری ای که جاهلان تو را به امیال شخصی خود میپندارند، تو را تصور غلط میکنند و به بد برداشت میکنند، سلام
میخوام راحت با تو حرف بزنم
زندگی جای آرامش داشتن و بدون مشکل بودن نیست، زندگی جایی نیست که به همه ی خواسته هامون برسیم، این دنیا جای تحقق تمام آرزوها نیست
قطعا زندگی پر از چاله چوله و پر از سختی میشه، اصلا زندگی ای که سختی نداشته باشه که زیبا نیست
دور شدم، کمی دور شدم از دنیایی که ساخته بودم، که فقط تو بودی و من و حکمتها و نشانه هایت، دور شدم از عشقی که به تو داشتم...
اما تو که دور نمیشوی، دور شدن من باعث میشه که تو رو نبینم، تویی که نزدیکترینی به من، حتی از قلبم حتی از رگ گردنم، تو همیشه هستی و همیشه نزدیکمی، این منم که نمیبینم و دور میشم، میدونی تهش میام پیشت، ما از توییم و به تو بازمیگردیم
سلام
همیشه تعامل و صحبت ها میتونه به آدم کمک کنه، حتی اگه حرفایی رو بشنوی که باب دلت نباشه، فقط کافیه بهش فکر کنی و باهاش کنار بیای...
خدا رو شکر میکنم که آدم منطقی و انتقاد پذیری هستم، من تونستم از حرفایی که میشنوم همیشه راهی رو انتخاب کنم که هم حال خودمو خوب کنم و هم حال اطرافیانم رو...
کسی بهم گفت اینقدر دعاهای خطرناکی نکن، اینکه من چه دعایی میکردم بماند، اینکه چه آرزوهایی داشتم بماند، همین رو میدونم که حرف حق تلخه، راست میگفت، نباید اونطوری دعا میکردم، اصلا نباید اونجوری ریز میشدم
قبلا دودل بودم بین اینکه هیچ وقت از حق خودم نگذرم و سخت باشم و عصبی با اینکه بگذرم و بگم اشکال نداره و مهربونی رو ترجیح بدم به عصبانیت...
مثلا موقع رانندگی، یا موقع فحش شنیدن، یا موقع تنه خوردن یا هر چیز دیگه..
سلام
من برگشتم
اما برگشتی که کلی داده های خوب برام داشت
نمیدونم برای همسفرای منم همین حس رو آفریده یا نه، ولی برای من الهام بخش نیکی و خوبی و آرامش بود..
شاید اگه کسی رفته باشه بتونه الان حدس بزنه که من کجا رفتم
سلام
به دوستم گفتم میدونی من بی اختیار این راه رو انتخاب کردم، من اختیار و انتخابی نداشتم، تازه اکثرا هم راه بده رو دوست داشتم و انتخابم بود، اما یه نیرویی مانع میشد، ولی اون اصرار داشت که تو با اراده ی خودت اومدی این راهو...
خدایا میدانم که از اولین روزهای زندگیم همواره حواست به من بوده و هست، خوب میدانم که من هیچ بودم و تو مرا هدایت نمودی
خوب میدانم که من تغیان گر گناهکاری بودم که تو تغیان مرا ندیدی و مرا پذیرفتی، پذیرفتی تا مرا هدایت کنی، پذیرفتی تا مرا از آنچه که هستم بهتر سازی
خدای من! من تو را فراموش میکردم اما تو همواره مرا در آغوش میکشیدی، تو از من دور میشدی اما حواست همیشه به من بوده است، تو در لبه های تیغ بین ایمان و کفر دست مرا گرفتی، تو همواره مرا از گناهان بزرگت واداشتی
تصمیم گرفتم یکم از کارایی که در طول روز انجام میدم بنویسم
خب بریم تا بگم
صبح که از خواب پا میشم بعد مسواک میرم ماشینو از پارکینگ در میارم تا برم سرکار، سرکار اولین کاری که باید بکنم ثبت حواله های شب گذشته و فاکتورایی که بعد من نوشتن هست
من کارمو بلدم، همکارایی که اندازه ی ما وسعت کار دارند حداقل 2 تا حسابدار دارند، اما من با رشته ی تحصیلی اقتصاد تنهایی از پس کار برمیام، اولین کاری هم که کردم آموزش به بقیه برای هماهنگ شدن با منه، مثلا دفتر نویسی شونه، یا اینکه قبلا خیلی چیزا از دست در میرفت ولی خب به مرور حل شد، من حدودا 5 سالی هست که اینجام
خب کار حساب رسمی نبود و جدیدا رسمی شدیم، منم کاری به حسابای رسمی ندارم، دادیم به یه شرکت دیگه، اما در اصل حسابداری با منه
خلاصه...
آیه هایی که انرژی میدن بهم
خدایا من میدونم تو برای آدمهای خوبت جبران میکنی... انسانهای خوبی که یا تو همین دنیا جبران میکنی براشون یا دنیای بعدیت
من خوب میفهمم که همین الان تو داری برای منصور حلاج یا سلمان فارسی یا هر انسان والا مقامی جبران میکنی، تو ما رو آفریدی که به ما ببخشی نه اینکه آزارمون بدی...
سلام
اسم پست رو گذاشتم دیوانگی چون میدونم اگه خود قبلیم بودم به این تصمیمات میگفتم دیوانگی....
فکر و فکر و فکر...
چرا باید از خدا چیزی بخوام؟! اگه خدا بهم داد دیگه نمیتونم سرم رو جلوی خدا بالا بگیرم که!>! خدا نمیگه این بنده ی من درسته داره راه درستو میره ولی از من خواسته ای داره بابتش؟!؟؟ اگه خواستمو بهم بده خب دیگه کارم بدون اجر و مزد میمونه که! برای خدا که کاری نمیکنم اصلا، چرا باید چیزی بخوام؟؟!
میدونم که الان میگین آدم نیازمنده و باید از خدا چیزی بخواد و این چه حرفیه....
سلام
میخوام کمی از شرایط آینده رو برای خودم ترسیم کنم، که اگه روزی تغییر کرد بدونم قبلا چی تو سرم بوده
میخوام از شرایطی بگم که شاید پیش بیاد... یا شاید اگه قبلا بود همینا رو میخواستم... از کی؟! از عشق....
من: سلام خانوم
عشق: سلام آقا
من: میخوام چند تا سوال ازت بپرسم
عشق: بپرس میشنوم
چگونه میتوانم با تمام دردهایی که در سینه دارم باز به زندگی ادامه دهم؟!
چگونه میتوانم با این همه درد که در سینه دارم به کسی یا چیزی فکر کنم؟!
چگونه میتوانم با دردهایم کنار بیایم و کسی را دوست داشته باشم؟!
همیشه ترس از نه شنیدن، ترس از رها کردن چیزی یا کسی آدم رو از فال یا استخاره باز میداره، میترسیدم از خدا بخوام نشونه برام بفرسته که مثلا فلان کار خوبه یا بد...
از وقتی یکم اوضاع فرق کرده و احساسات جدیدی در من پیدا شده، یکم جرئت کردم در موردش صحبت کنم... انگار میتونم نشونه ها رو بهتر و بیشتر بشناسم، انگار مث یه رد پا میمونه...
خیلی وقته بابت فشارهای زندگی دیگه مزه ی درد برام عادی شده، عادی شده دور بودن، غربت، تنهایی، نفهمیده شدن، عادی شده که چیزی رو بخوام و نگیرم، بخوام و نداشته باشم
خیلی چیزا اولش سخت بود ولی بعد عادی شد، مثلا اینکه سالی یبار بری خونتون که شهرستانه، مثلا سالی دوبار مامان و باباتو ببینی، مثلا دلت بگیره و تنگ خاک شهرستانت بشه...
همیشه برام سخت بود شدن چیزی که باورش دارم
شاید برای خیلیا سخت باشه که باوراشونو عملی کنند، مثلا من باور داشتم که دنیا و تمام چیزهایی دارم برای خداست، اما همیشه نمیتونستم یادم نگه دارم و نمیتونستم راحت از داشته هام که باور داشتم از آن خداست و برای من نیست دل بکنم...
یا باور داشتم که نگاه کردن به نامحرم اونم بد حجاب کار بدیه و باید ترک بشه، اما گاها شیطنت و یا شاید بدی خودم مانع انجام و عملی کردن این موضوع میشد...
یا باور داشتم که خدا تمام کارهایی که به ذهنم میرسه یا نمیرسه رو میتونه انجام بده، حتی میتونه حالتو خوب کنه، میتونه دنیا رو بهت بده، اما نمیتونستم با این موضوع هم زندگی کنم...
پنج شنبه سرشب...
وقتی به آرزوم فکر میکردم با خودم گفتم خدایا اگه منو به آرزوم برسونی قول میدم یه مدت هیچ گناهی نکنم، و بعد یاد چله که از بعضیا میشنیدم افتادم، من که تا به حال به این چیزا فکرم نکرده بودم، گفتم چله میگیرم اصلا...
و بعد یه چیزی شاید ندایی یا شاید توهمی یا شایدم فکر ساده به ذهنم اومد که چرا الان نمیگیری..!! و این شد که تصمیم گرفتم همین الان چله رو شروع کنم...
من آدم خوبی نیستم، نمیتونم مث شماها کامل چله رو تموم کنم، من نمیتونم مث خیلیا آدم خوبی باشم، من در حد خودمم، در حد خودم چله میگیرم
بسم الله الرحمن الرحیم
خدای من همان ست که با نامش جهان به گردش درآمد، خدای من همان ست که با یادش دلها آرام گرفت، خدای من همان است که بی نامش محال است...
به زبان ساده تر میگویم
چگونه میتوان تو را شناخت و دیوانه نشد؟!
روزها و ساعتها دنبال وقت گرفتنی تا با شخصیت مهمی صحبت کنی!
یبار سفر انجام شد، خیلی خوب بود، حدودا 7 روزی طول کشید، وقتی بعد از یکسال به دیار خودم میرفتم خیلی حالم خوب شده بود، همه چی عالی بود، حتی خانه ای که به دنیا اومده بودم رو دوباره بعد از 10 سال میدیدم... درست همان اتاق...
قرار بود بعد از اتمام سفر دوباره بعد از 5 روزی حدودا برگردیم به دیار...
اما این بار با کس دیگه ای...
خب تا اینجا رو داشته باشیم
در تمام بخش های زندگیم آرامش را برگزیدم
در تمام مراحل زندگی ام عاشق کلبه ی جای گرفته در کنار نهر آبی بودم که اطرافش را سبزه و درختان زیبا پر کرده بود، ولی در تابلو نقاشیه آویزان از دیوار...
من در تمام طول عمرم دوست داشتم آرامشی داشته باشم همراه با سکوت، اما این گونه نگذشت!
آیا من مقصرم؟!؟
بعد از هر خوشی و تفریحی حالم خوب میشد، سرحال میومدم و شروع به کار میکردم، اما بعضی وقتا خسته تر و ناامیدتر میشم، و دلیلشو فهمیدم
بماند که چی و کی و کجا باید خوشی رخ بده تا من خسته و ناامید و آشوب بشم، بماند که باید چه حرفایی بشنوم و چه چیزایی ببینم که آشوب بشم، اما خوبیش اینه که فهمیدم برای چی اینطوری میشم و چرا این همه تاثیر داره
هر وقت به خودم نگاه میکنم تعجب که نه، شاخ درمیارم!!
من نه این مدلی بودم نه فکرشو میکردم که این مدلی بشم، ولی خب شدم...
هم میدونم که آینده مال منه و همه میترسم از آینده، هم گیجم و هم خوشحال
امروز اومدم بعد اون همه صحبت به شمایی که متنامو میخونید یه چیزی بگم:
